Mutlu olmak o kadar da zor olmasa gerek. İnsanoğlu beklentilerinin esiri olmuş. Bence beklentimiz ne kadar az olursa dünyada o kadar huzurlu oluruz.
Mutlu olmak
İnsan; iyiliği kadar taşlanır, merhameti kadar dışlanır, kulluğu kadar da sınanır. Bu yüzden mutlu olmak için iyilik yap denize at.
İyilik yalnızca iyilik olarak bir değer taşır. Sonucu düşünülerek yapılan iş iyilik olmaz. İşlerimizi iyilikle yapmalı, sonrasını zamana bırakmalıyız.
Bilge kişi mutlu olmanın sırrını açıklıyor:
Bilge bir kişi başına gelen her şeyi neşeyle karşılar, der ki “Eğer başıma gelen şeylerin öncesiyle, sonrasıyla ve diğer konularla ilişkisini kavrayabilseydim, bunun da iyi olduğunu görecektim, ama başıma geldiğine göre mutlaka bu da iyidir.”
Zenginlik, yoksulluk, hastalık, sağlık hepsi olması gerektiği için vardır. Bunları bir karşılık olarak da görmemeli, her koşulda iyiliğe devam etmeliyiz.
Mutlu olmak adına yapmış olduğumuz en büyük yanlış
Sahip olduklarımızı unutup daima sahip olmak istediklerinize odaklanarak aslında mutsuzluğu ve stresi dünyamıza davet ediyoruz. Belki de en büyük eksikliğimiz elimizdekilerin değerini asla bilmemektir.
Mutlu olmanın zenginli veya fakirlikle bir ilgisi yoktur. Kendimizi asla başkalarıyla kıyaslamamız gerekir. Bize bahşedilmiş bu yaşamı olabildiğince olgun bir şekilde kabul etmeli, her şeyin geçici olduğunu bilmeliyiz.
Günün birinde nasıl olsa tüm bu olanların ne anlamı geldiğini kavrayacağız. Hem de yaşarken…
Özdemir Asaf, hepimizin yaşamına dair kısa bir özet geçmiş aşağıdaki şiirinde
Bunca yıl yaşadım Elime ne geçtiyse yitirdim Biraz daha yaşayacağım Yalnız bir şey biriktirdim Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce Belki aç kalacağım Suçlanacağım ölünce Biraz yazdım, artık hep yazacağım Hüzünden baş alamadım Görünce
Özdemir Asaf